De nieuwste reeks werken van Jean De Groote, Fremdkörper, omarmt een thema waarvan ook ander en ouder werk doordrongen is. Letterlijk betekent het vreemd lichaam en is het een onderwerp dat in de filosofie wordt besproken. Niet alleen wordt hier dan soms mee bedoeld dat het (eigen) lichaam als vreemd wordt ervaren, oneigenlijk, tegengesteld aan onze ratio - de rationele mens.
Evenzeer omschrijft het een object dat vreemd is aan ons lichaam maar er toch zit (een geneeskundige vaststelling, helaas dan, maar psychologisch beklemmend : waar blijft onze zo gekoesterde en nagestreefde persoonlijke vrijheid met een ongewenst vreemd object in ons ?).
Dat een persoon, object of situatie als vreemd wordt ervaren heeft in essentie te maken met de context. Iets ervaren we als een onzuiverheid binnen de context of een bezoedeling van het geheel. Hierdoor wordt de harmonie verstoord en verliezen we het gevoel van een soort coherente noodzakelijkheid of evidentie van het geheel.
Jean De Groote speelt in zijn werk met de grens tussen het nog net als vanzelfsprekend ervaren geheel en het punt waarop het evenwicht verstoord is en de scène bevreemdend wordt. De esthetiek van het schone schilderen botst dan met de bizarre context. De toeschouwer wordt de weg gewezen, maar waarheen ? In het schilderij met de opstijgende figuur bijvoorbeeld, niet direct een realistisch gegeven, slaagt de kunstenaar er toch in, door de wijze van afbeelding van de figuur en de situering ten opzichte van de omkaderende ruimte, de scène een aureool van echtheid en normaliteit te geven. De afbeelding van het ongewone en afwijkende in het werk van De Groote wordt niet direct als vreemd of storend ervaren omdat een intimistische ervaring wordt opgeroepen door de schilderstijl. Wat afwijkt, de valse toon in het tafereel, het bizar object of de onverwachte lichamelijke aanwezigheid wordt verschilderd tot het met de rest een geheel vormt. Het gevoel van eenheid en totaliteit blijft dominant.
Deze intimistische wereld, waarin de Fremdkörper merkwaardig goed geïntegreerd blijven, contrasteert fel met de werkelijke wereld zoals die op ons af komt en overspoelt. De loyauteit uit Rules of Engagement (2013) is niet meer van tel in een wereld waarin credo en missie luiden : disrupt. Disrupt or be disrupted. Jean De Groote zet zich daarboven door mededogen te tonen voor individu en samenleving in zijn beperkingen, de blessuretijd. Laat ons maar verlangen Fremdkörper te zijn binnen een intimistisch universum zoals hij ons dat voorspiegelt. Tekst: Thierry Thuysbaert 2015
Opening :
mpefm
BELGIUM art press release
